Parantez İçi - (Şey...)

Zaman dediğin ‘gelip geçiyor…’  her nasılsa. Bir baktığın aynı baktığın olmuyor. 

1 de aynı değil 2 de. Her an ve her zaman o içindeki dilime özel. 

Her şey sadece kendisine özel. Saniyeyi geçtim salise bile aynı değil.

O yüzden diyorum ki ‘her anın kıymetli ve paha biçilemez’. Gelip gittiğin de, gelirken harcadıkların da, harcarken düşündüklerin de seni  sen yapıyor. Bu dünyada yaşarken yaşadığın sürece ne kadar değerli şeyler bırakırsan o kadar iyi. Ve bu iyiliğin değeri senden sonraki insanlara yol gösterdiği sürece önemli. Hiçbir işe yaramayan şey sadece ‘şey’ dir.

Ne kadar anlam katarsan o kadar anlamlı olursun.

Ne kadar yoksan bu hayatta o kadar yoksundur.

İşte bazen tüm mesela bu.

Mesela şu koşturmacanın içinde 2 saniye de olsa dur.

Düşün…

Ne yapıyorum ben? Diye…

Bazen meselenin tümü bu oluyor.