23 Nisan’a Dair: Neşe Doluyor mu Acaba İnsan?

Ulu önder Mustafa Kemal Atatürk’ ü de her yıl bu güzel günlerle anmaktan da gurur ve mutluluk duyarım....

Geçen yıl tamda bugün gelmişti aklıma bu söz: ‘Bugün 23 Nisan neşe doluyor mu acaba insan?’ diye.

Güzel bir sorgulamayla başlamıştım o güne. Hakikaten neşe doluyor muyuz yoksa sadece milli bir gün olarak akıllarda mı kalıyor. İlkokullarda öğrencilerin oynadığı oyunlarla mı kalıyor bugün?

Sadece milli duyguları kabarık şiirlerle mi hatırlanıyor ulusal egemenlik, çocuklar ve Atatürk

Belirli günlerle mi sınırlı kalıyor sadece işte en büyük sorunda mı bu değil mi?

Bu yıllarda sadece belki böyle sınırlı kalıyor.

Bu yıllardaki insanların derdi ‘PARA’ dediğimiz şey olmuşken değerleri hiçe sayıyorlar.

Önemseme dediğimiz şey değerlerin önüne geçiyor.

Parayla neşe dolma durumu ortaya çıkıyor sonra… 

Sonrada bir üzüntü kopuyor ki sormayın gitsin

Neşe doluyor mu acaba insan?

Eğer içinizdeki çocuk hala ölmediyse doluyordur kardeşim.

Yoksa siz hala 23 Nisanın sadece çocuklara hediye edilen bir gün olarak mı düşünüyordunuz, bence çok yanılıyordunuz.

İçindeki çocuk ölmediyse kutlarsınız, öldüyse Allah rahmet eylesin.

Neden sadece belirli sınırlamalarla bazı şeyleri kendimize uygun görelim ki.

Sende sonuçta çocuktun, doğduğunda direk olgun biri olarak başlamadın ki sen.

Benjamin Button  da değiliz ki biz, doğduktan sonra çocuk olarak devam ediyoruz bu yola.

Çocuk olmak güzeldir, çocukça hayaller kurmak…

Yere düşmek, bacağının yara alması ve kanaması sonrasında kabuk bağlaması…

Deli gibi koşmak ve hiçbir şeyi önemsememek…

Bir dağ gibi zannetmek anneni-babanı, sıkışınca sırtını yaslamak…

En güvende yer olarak annenin dizine başını yaslamak…

Çocuk olmak güzel şey…

Neşe doluyor mu acaba insan?

Bu söz benim 23 Nisan için bulduğum slogan gibi adeta.

Neşe doluyor muyuz acaba? Belirli günler kapıya yaklaştığında, durup bekliyor muyuz?

Bence herhangi bir sebep olmadan da neşe doluyorsa deli değil gerçekten yaşıyordur insan.

Mutlu olmamayı kabullenmeyelim. Mutlu olmak için bahaneler üretelim.

Dedim ya ‘Eğer içindeki çocuk ölmediyse neden bugünü dilediği gibi yaşamasın ki’

İlla balon alıp şehirde öylece gezecek değilsin ya…

Sevdiğin başka bir şeyle kendini sevindir, bak içindeki çocuk nasıl sevinecek!

Neşe dolabilirsin tabii…

Mutlu olmaya bahane uydurmak güzeldir…

Neşe doluyor mu acaba insan?

‘Amaaaan banane canım. Çocuklar eğlensin işte….’ deme be kardeşim!

Sende çocuktun, sende ağladın, sende üstünü kirlettin diye annenden dayak yedin.

Sende nedensiz yere o oyuncağı istedin, sende oyun bittiğinde geç saatte eve geldin.

(…)

Neşe dolmalısın bence.  Doldurmalıyız neşeyle içimizdeki o büyümeyen çocuğu.

Neşeyle dolmayı hak ediyor o çocuk, baksana aylardır yüzü gülmüyor.

Dünya derdi aklını almış başından.

İşmiş, paraymış, kendi çocuklarıymış, onun bunun derdiymiş…..

Bir ton hikaye…  İçindeki çocuktan ne haber?

23 Nisan Ulusal Egemenlik ve Çocuk Bayramımız Kutlu Olsun…

Ulu Önder Mustafa Kemal Atatürk’ü sevgiyle anıyorum.

Ülke yeni kurulmuşken, ülkenin onca sorunu varken durup bir an düşünüp çocuklara özel bir bayram hediye etmek her liderin harcı değildir.

Nokta.